വര്‍ണ്ണങ്ങളില്‍ മാഞ്ഞുപോയ അമ്മ!

----------------

----------------

വിളറി വെളുത്ത ക്യാന്‍വാസ് ബോര്‍ഡ് അയാളെ തന്നെ തുറിച്ച് നോക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് കുറേ നേരമായി..

"എന്താന്നറീല്ല..ആ മൊഖങ്ങട് ഒത്തു വരിണില്ലേയ്..ഇനി പിന്ന്യാവാം.."

കൃഷ്ണമ്മാമ അതും‌ പറഞ്ഞ് ഞരങ്ങിയും മൂളിയും എഴുന്നേറ്റ് തോളിലെ മുഷിഞ്ഞ തോര്‍ത്തെടുത്ത് മുഖം തുടച്ചു.

ചിത്രകാരന്‍ കീശയില്‍ തപ്പി നോക്കി..

കയ്യില്‍ തടഞ്ഞത് ഒരു പിടി നോട്ടും ഫോര്‍‌വേഡ് അഡ്രസ്സില്‍ വന്ന മുഷിഞ്ഞ ഒരു കത്തുമായിരുന്നു..

പൊട്ടിക്കാത്ത കത്ത് അലസമായി ഒരു ഭാഗത്തേക്കിട്ട് കുറച്ച് കാശെടുത്ത് അയാള്‍ ആ വൃദ്ധനു നല്‍കി..ഒപ്പം ചിത്രാകരന്മാരുടെ സ്വര്‍ഗ്ഗമെന്നറിയപ്പെടുന്ന നാട്ടില്‍ നിന്നും കൊണ്ടു വന്ന വിലകൂടിയ മദ്യത്തിന്റെ ഒരു കുപ്പിയും..

പുറത്ത് കാറില്‍ ഉറക്കം തൂങ്ങുന്ന ഡ്രൈവറെ വിളിച്ച് മാമനെ വീട്ടിലെത്തിക്കാന്‍ ഏല്പ്പിച്ച് ചിത്രകാരന്‍ ആ വലിയ വീടിന്റെ തിളങ്ങുന്ന ഗ്രാനൈറ്റ് പതിച്ച തറയില്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്നു..

താന്‍ തോറ്റുപോവുകയാണോ..തന്റെ സര്‍ഗ്ഗപ്രതിഭ വറ്റിത്തുടങ്ങിയോ..

നിറം മങ്ങിയ ഓര്‍മ്മച്ചെപ്പിലെ ശോഭകുറഞ്ഞ വാക്കുകളിലെ വിവരണങ്ങളില്‍ നിന്നും

എത്രപേരുടെ മാഞ്ഞുപോയ മുഖങ്ങള്‍ ചായം കൊടുത്ത് പുനര്‍ജ്ജനിപ്പിച്ചു..

ഇത്തിരി വിവരണങ്ങളിലെ നീര്‍ ചുരത്തി താന്‍ നിറങ്ങള്‍ക്ക് ജീവന്‍ നല്‍കുമ്പോള്‍ ക്യാന്‍വാസില്‍ തെളിയുന്ന

ഉറ്റവരുടെ ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പില്‍ സ്നേഹാദരങ്ങളോടെ നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ട്

ഉള്ളിലുള്ള ഇത്തിരി അഹങ്കാരം കലര്‍ന്ന സന്തോഷം താന്‍ എത്ര തവണ കടിച്ചമര്‍ത്തി നിന്നു..

എന്നിട്ടുമെന്തേ ഇപ്പോള്‍ താന്‍ പരാജിതനാവുന്നു..

രണ്ടാഴ്ച്ച കൊണ്ട് ഇത് തീര്‍ത്ത് മടങ്ങി വരാമെന്ന് പറഞ്ഞാണല്ലോ ഹേമയെ സമ്മതിപ്പിച്ച് തന്റെ കുഗ്രാമത്തിലേക്ക് തിരിച്ചത്..ഇതിപ്പോ ആഴ്ച്ച നാലാകുന്നു..അച്ഛന്റെ പഴയ പരിചയക്കാരെ തപ്പിയെടുക്കാന്‍ തന്നെ ഇത്തിരി പാടുപെട്ടു..

മിക്കവരും അച്ഛന്റെ ലോകത്തേക്ക് യാത്രയായിരുന്നു..അവശേഷിച്ചവര്‍ അവശരും ഓര്‍മ്മ ശക്തിപാടേ മാഞ്ഞവരും ഒക്കെയായി...

അവസാനം കൃഷണമ്മാമയുടെ വിവരണങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പിലും അച്ഛന്റെ രൂപം പിടിതരാതെ മറഞ്ഞു നിന്നപ്പോള്‍ അയാള്‍ ആകെ അസ്വസ്ഥനായി..

ചുണ്ടത്ത് എരിയുന്ന സിഗററ്റിനൊപ്പം അയാളുടെ മോഹങ്ങളും എരിഞ്ഞമരാന്‍ തുടങ്ങി..

രണ്ടു വയസ്സുള്ളപ്പോള്‍ തന്നെ വിട്ട് മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് പോയ തന്റെ അച്ഛന്റെ രൂപം ഒന്നു കാണാനായിരുന്നു അയാള്‍ ഇത്രയും പാടുപെട്ടതു..വല്ലാത്ത കൊതിയോടെ പലപ്പഴും ശ്രമിച്ചിട്ടും അച്ഛന്റെ രൂപം മാത്രം അയാളുടെ വര്‍ണ്ണങ്ങളില്‍ വിരിഞ്ഞില്ല..തന്റെ സര്‍ഗ്ഗപ്രതിഭയുടെ ഉറവിടം അച്ഛന്റെ കുടുംബപാരംബര്യമായിരുന്നത്രേ..എവിടെയും കൊത്തിവെക്കപ്പെടാത്ത അച്ഛന്റെ രൂപം

മെനഞ്ഞെടുക്കുക..പേരുകേട്ടപ്രതിഭയ്ക്ക് വല്ലപ്പോഴും സ്മരണാഞ്ജലിയെഴുതുന്ന പത്രക്കാരനും അതുപയോഗപ്പെടും..

ഒടുവില്‍ ഇതിനൊന്നു വേണ്ടി മാത്രം അകലെ നിന്നും ഒരു തിരിച്ചു വരവ്...

തീര്‍ത്തും പരാജിതനായ ഒരു പോരാളിയെ പോലെ അയാള്‍ അവിടെ മലര്‍ന്ന് കിടന്നു..

ചിന്നി ചിതറിയ ബ്രഷുകളും ചായക്കൂട്ടുകളും നിറം പുരണ്ട തുണിക്കഷ്ണങ്ങളും

കടലാസില്‍ കോറിയിട്ട സ്കെച്ചുകളും അയാള്‍ക്കു ചുറ്റും നിന്ന് ഉറക്കെ പരിഹസിച്ച് ചിരിച്ചു.

മുന്നില്‍ ഭീമാകാരനെപ്പോലെ സ്റ്റാന്റിലെ വിളറി വെളുത്ത ക്യാന്‍‌വാസാകട്ടെ അയാളെ നോക്കി വിരക്തിയോടെ പല്ലിളിച്ചു കാണിക്കുന്നതും

അയാള്‍ കണ്‍ടു..

തന്റെ പേരും പ്രശസ്തിയും പത്രമാധ്യമങ്ങള്‍ തന്നെക്കുറിച്ചെഴുതിയ പ്രശംസാ വാക്കുകളുമൊക്കെ ഒരു പുളിപ്പോടെ തികട്ടി വരുന്നതായി അയാള്‍ക്ക് തോന്നി..

ഇനിയുമൊരു ശ്രമത്തിനു കൂടി കഴിയാത്ത വിധം അയാള്‍ തളര്‍ന്നു പോയിരുന്നു..

പുറത്ത് വെയില്‍ ചാഞ്ഞതും മുറിയിലേക്ക് ഇരുട്ട് പതിയെ കയറി വന്നതും അയാളറിഞ്ഞില്ല..

ലഹരി കൂടിയതോ എന്തോ കണ്ണുകള്‍ അടഞ്ഞുപോയതും അയാളറിഞ്ഞില്ല..

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

" വാസൂ..വാസൂട്ട്യേ.."

നീട്ടിയുള്ള വിളി കേട്ട് അയാള്‍ ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നു...

അരണ്ട വെളിച്ചത്തില്‍ സ്ഥലകാല ബോധമുണരാന്‍ അല്പസമയമെടുത്തു.

പിന്നെ അയാള്‍ ചുറ്റിലും നോക്കി..

ആരാണു തന്നെ വിളിച്ചത്..?

അയാള്‍ക്ക് ആരേയും അവിടെ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല..

എന്നാല്‍ ഡ്രോയിം‌ഗ് സ്റ്റാന്റിലെ വെളുത്ത കാന്‍‌വാസില്‍ ഒരു രൂപം മെല്ലെ തെളിഞ്ഞു വരുന്നത് പാതി തുറന്ന കണ്ണുകളാലയാളറിഞ്ഞു..

അച്ഛന്റെ മരണശേഷം അയാള്‍ക്ക് വേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥനകളും വഴിപാടുകളുമായി ജീവിതം ഉഴിഞ്ഞു വെച്ച് ഒടുവില്‍ പേരും പ്രശസ്തിയും നഗരം സമ്മാനിച്ച പ്രേയസിയും അയാളെ മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയപ്പോള്‍ ഏതോ ഒരു ശരണാലയത്തില്‍ അയാള്‍ക്ക് ഉപേക്ഷിച്ച് പോകേണ്ടി വന്ന അയാളുടെ അമ്മയുടെ രൂപമായിരുന്നു അത്....

ഒരാന്തലോടെ അയാള്‍ പിന്നിലേക്ക് വേച്ചുപോയി..

അയാലുടെ കാലുതട്ടി ചോരയുടെ നിറമുള്ള ചായക്കൂട്ടുകളിലൊന്ന് മറിഞ്ഞു വീണത് പൊട്ടിക്കാതെ നിലത്ത് കിടന്നിരുന്ന ശരണാലയം അധികൃതരയച്ച കത്തിന്മേലേക്കായിരുന്നു..

അതിലെ ചായം മെല്ലെ ഒഴുകി ആ കത്തിനെയാകെ മൂടുന്നത് അയാള്‍ കണ്ടുനിന്നു..

പതിയെ അതൊഴുകിയൊഴുകി അയാളുടെ കാലിനടിയില്‍ വല്ലാത്ത ഒരു നനവായി പടര്‍ന്നുകയറുന്നതും അന്ധാളിപ്പോടെ അയാളറിഞ്ഞു...

------