ഇതു ഞങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട മൂസാക്ക ..
അഥവാ പി. ടി. മൂസക്കോയ
ബഷീറിയന് ഭാഷയില് മദീനയുടെ എളിയ ചരിത്രകാരന് ...
----------
നീണ്ട മുപ്പതു വര്ഷം യൌവനവും മോഹങ്ങളും
പൊള്ളുന്ന സുര്യന്റെ കണ്ണുനീര് പോലെ
പൊടിഞ്ഞു വന്ന വിയര്പ്പിനൊപ്പം കൂട്ടി കുഴച്ച്
ഒരായിരം കാരക്കമരങ്ങള്ക്ക് ജീവനും പുതുജീവനും നല്കി
തന്റെ പ്രിയ സഖിയെ പോല് നെഞ്ജോടു ചേര്ത്തു വെച്ച ഉദ്യാനപാലകന് ....
----------
കൊതിയൂറും മധുരമുള്ള തുടുത്ത കാരക്കപോലെ
നെഞ്ചകം ഒരു കാരക്ക തോട്ടമാക്കി ഈ മണ്ണില് മനമലിഞ്ഞു പോയ ഒരാള് ...
----------
ഇനിയും ഒരിക്കല് കൂടിയില്ലാത്ത
യാത്ര മൊഴിയുമായി നില്ക്കുമ്പോള് ..
സുഹ്ര്ത് വലയത്തിന്റെ വിട പറച്ചിലിന്റെ വിറങ്ങലിച്ച
നനവാര്ന്ന വാക്കുകലെയല്ല പേടി ...
----------
മറിച്ച്..
ശീതവും അതിശീതവും കടന്നു ഇനിയും വേനല് വരും..
മരുഭൂമിക്കു മേല് സൂര്യ താപത്താല് വായു ദേവത താണ്ഡവ നൃത്ത മാടും ..
----------
ഒടുവില്
അത്യുഷ്ണത്തിന്റെ കരുത്താര്ന്ന ആലിംഗനതിലമര്ന്നു
ഋതുമതിയാകുന്ന ഓരോ കാരക്ക മരവും
നന്ദവനത്തിലെ
തങ്ങളുടെ പ്രിയകാര്വര്ണനെ തിരയും...
----------
നിറഞ്ഞ മന്ദസ്മിതവുമായി തങ്ങളെ തലോടാനെത്തുന്ന
നന്ദഗോപാലനെവിടെ.. ?
----------
കാര്മുടിക്കൂന്തലില് ഉച്ചമയക്കതിനെതുന്ന തങ്ങളുടെ പ്രിയ കാമുകനെവിടെ ..?
ഇതളിട്ടു നില്കുന്ന ജിര് ജില് ചെടി പാടത്തും ..
മഞ്ഞ പൊട്ടണിഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന നാരക തോട്ടങ്ങള്ക്കിടയിലും
അവെരെത്തി നോക്കും...
----------
പിന്നെ
മണ്ണും പാറക്കല്ലുകളും കുഴമഞ്ഞിന് സാഗരം പോലെ കിടക്കുന്ന വേലിക്കപ്പുറത്തെ
വിഹ്വല ഭൂമി നോക്കി അവര് തേങ്ങും.
പുല്ലാങ്കുഴല് ഇവിടെ വെച്ചു
പ്രാണ നാഥാ ..നീയെങ്ങു പോയി..നീയെങ്ങു പോയി..!!!
----------
===========================================================
----------
(നീണ്ട മുപ്പതു വര്ഷത്തിനു ശേഷം താന് തന്നെ വളര്ത്തി വലുതാക്കിയെടുത്ത കാരക്കതോട്ടതോടും
ഞങ്ങളോടും വിട പറയുന്നു..
ഈ മരുഭൂമി ക്കിപ്പുറമായതിനാല് എഴുതാന് ഒരുപാടു ബാക്കി വെച്ചു
നടന്നകലുന്നു..
നഷ്ടം ഞങ്ങളെക്കാള്
മലയാള കഥെ... നിനക്കു തന്നെ..!!)
pt yude nattile number undo
Thursday, September 9, 2010 at 6:14:00 PM GMT+3
Post a Comment